SNACHTS RUSTEN MEEST DE DIEREN
Snachts rusten meest de dieren,
Ook mensen goed, en kwaad,
En mijn Lief goedertieren
Is in een stille staat:
Maar ik moet eenzaam zwieren,
En kruisen hier de straat.
Ik zie het zwerrick* drijven
Ik zie de klare* Maan,
Ik zie, dat ik moet blijven
Alleen mistroostig staan!
Ach lief, wilt mij gerijven*
Met troostelijk vermaan!
Och slaapt gij mijn behagen,
Dewijl ik doe mijn klacht?
Wat baat mij dan mijn klagen,
Nu gij de doven slacht*:
Ik zal 't geduldig dragen,
Ik wens u goede nacht.
Adieu Prinsesje jeugelijk
Mijn Vrou van mijn gemoed:
Adieu en droom geneugelijk
En slaap gerust en zoet:
Ach 't is mij zo onmeugelijk
Te rusten als gij doet.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - -- - - - - - - - -
zwerk - wolken aan de hemel
klare - heldere
gerieven - het naar de zin maken
slacht - lijkt op
Inzender: JM, 13 november 2003
Geplaatst in de categorie: liefde