Ogen
Zijn oog glijdt aan het vreemde oog dat haar oog is
Zoals een zeil aan d'einder schuift
Daarvan gij denkt nu schuift het om de einder om
Maar lang zo glijdt het zijn glijden al maar door
Zodat het roerloos hangt aan d’einderkom
Of roerloos ligt in d’einderkuip
Nagelaten gedichten
Schrijver: Paul van OstaijenInzender: Redactie, 14 juni 2020
Geplaatst in de categorie: lichaam