ONTWAKEN
Ik droomde – een droom vol tegenstrijdigheden,
Half licht, half duisternis, half waar, half waan,
Nu Profetie, dan Echo van ’t Verleden,
Vaak beide in eens, en immer – half verstaan.
‘k Greep schimmen, die mij door de vingren gleden;
Ik vloog, of kroop, maar niets werd afgedaan;
‘k Heb in één uur genoten en geleden,
Heel ’t bonte lot eens Levens ondergaan.
Daar blonk de dag – de onzichtbre banden braken:
‘k Rees op, nog met de tranen op de kaken,
En glimlachte om mijn dwaze hersenschim.
En ‘k juichte: ’O God, als aan de levenskim
De morgen uwer heerlijkheid zal blaken,
Wat glimlach zal dàt wezen bij ’t ontwaken.’
Braga
Schrijver: J.J.L. ten KateInzender: JM, 23 september 2006
Geplaatst in de categorie: emoties