Reünie
de tijd
vrat aan het oude schoolgebouw
de verf is weg, de deur piept oud
maar binnenkomen ruikt vertrouwd:
de geur van toen, van kindertijd
van potjes inkt en schoolbordkrijt
volwassen mensen in een klas
niet één zoals hij vroeger was
maar strak in ‘t pak, ‘gearriveerd’
en al met al voelt dat verkeerd
toch, ruik ik nog die fijne geur
opeens piept weer de oude deur
dan komt hij zomaar binnen
heel zacht begint mijn hart te zingen
een lied uit lang vervlogen jaren
van kleine jongen, kleine meid
mijn blijdschap kan ik niet verklaren
ik zie zijn warrig grijze haar
een vaal shirt, dito spijkerbroek
en sta te blozen in de hoek
zijn blik zoekt en hij vindt me daar
terwijl ik in zijn armen glijd
kust hij me zacht en zegt: ‘’t werd tijd…’
Geplaatst in de categorie: school