De taal van het manekind
Haar lange haren
liggen verweven
omstuimig met de golven
als één met de zee
onder de zachte stralen
van de maan
kijkt dit kindergezicht
mij aan
geen mond
zal spreken
haar taal
de taal van het manekind
gedachten reiken naar gevoel
beneveld in het zilte schuim
waar zij voortleeft
elke nacht, stralend zacht
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid