Opbouwende zelfkritiek
Ik schrijf vanuit een bepaald gevoel
woorden kruizen elkaar spontaan
elke keer lees ik precies wat ik bedoel
en zo kan ik achter het resultaat staan
De beroepsmatige dichters in dit land
staan met behoorlijke aantallen op de schappen
maar ik vraag me af, zo langzamerhand
of liefhebbers die gedichten wel snappen
Ik verdwaal in een doolhof van tekst
elke keer als ik zo’n bundel open
bovendien, en dat is nog het gekst
zie ik er nooit iemand eentje kopen
Ik zal als dichter vast een amateur blijven
en voor echte poëzie ben ik nog lang niet gerijpt
maar wat is er leuk aan om iets te schrijven
als bijna niemand er iets van begrijpt?
Geplaatst in de categorie: algemeen