Vloed van ellende
Ik lig helemaal alleen op bed
en de muren komen op mij af
mijn optimisme komt in verzet
door de narigheid die jij mij gaf
Het gat wat door jou is geslagen
is zwart, eindeloos en leeg
strompelend over lange dagen
voel ik niet eens dat ik beweeg
Wat heeft het leven nu nog voor zin
met deze vloed van doffe ellende
ik sta niet meer voor mezelf in
ik wou dat ik mezelf nog herkende
Geplaatst in de categorie: verdriet
van toepassing.