Hulpeloos
Nog zie ik voor me,
hoe je veranderde die dag,
je mooie ogen keken somber,
een traan verving je lach.
Langzaam stortte je in,
hulpeloos stond ik erbij,
ik wilde je zo graag helpen,
maar je wilde niks van mij.
Ik kreeg er de schuld van,
dat zij was doodgegaan,
nog steeds zie ik die leegte,
in jouw mooie ogen staan...
Geplaatst in de categorie: verdriet