Moeder
In mijn herinnering
zie ik je voor me,
Nooit klagen als ik iets
vroeg,
Het was altijd geven en nooit
Nemen,
Zo besta je
In mijn herinnering
Donkere ogen
omhuld door witte
gelaat,
Keken mij aan
Ik voelde een drang
geborgen, van die ene blik
Verlangend naar de warme plek
De moederschoot
Er kwam een tijd
dat ik niet bij je kon zijn
De wegen werden gescheiden,
Hoe je het ook wendt of keert
De onzichtbare navelstreng
blijft altijd bestaan.
Geplaatst in de categorie: ouders