Nog meer dan ik hebben kon
Lang, veel te lang
kon ik alleen maar kijken
naar hoe jij mij nooit zag staan
ik kon je niet bereiken
Nooit gunde jij mij een blik
ik was het aanzien niet waardig
je vond mij ongevoelig en raar
maar door jou werd ik zachtaardig
Het was zo duidelijk als maar kon
jij was nog meer dan onbereikbaar
maar mijn hart sloeg zichzelf voorbij
door je ogen, door een enkel gebaar
En de kille blik die jij mij gaf
bleef toch de zon in mijn leven
ik had werkelijk alles voor jou over
alles was ik had wilde ik aan jou geven
Maar ik gaf het op, het was gedaan
we waren niet voor elkaar bestemd
ik schreeuwde naar je wat ik voelde
met mijn kaken op elkaar geklemd
Als ik naast je kwam zitten
draaide jij je vlug om
mijn hart heb je vaak gebroken
de liefde maakte me zo dom
Later na duizend en één nacht,
die ene nacht werd jij
de mooie woorden die jij sprak
verblijven nog steeds diep in mij
Geplaatst in de categorie: liefde