DENKEND AAN MIJN VADER
'k Zie in gedachten weer mijn vader
gekromde vingers aan zijn hand
waar hij zijn leven lang mee werkte
voor ons gezin op het boerenland.
Ik heb hem nooit horen klagen
over de dagen, ook al waren ze lang
ik mocht soms met hem meegaan
maar het wijde landschap maakte me bang.
Om vijf uur 's morgens was hij al weg
dan moest hij eerst het vee verzorgen
als hij er al drie uur op had zitten
begon voor ons pas de morgen.
Als we een beetje geluk hadden
dan zagen we hem 's avonds nog even.
En toch hoorden we hem nooit klagen
want zo was ons, en vooral zijn leven.
Inzender: Janny, 23 april 2004
Geplaatst in de categorie: ouders