Nabestaande.
Ze noemen me een "nabestaande";
alsof JIJ niet meer bestaat
en ze spreken in verleden tijd
alsof 't niet meer over JOU gaat
Ze denken dat je 'r niet meer bent;
dat het sterven jou heeft gedood
en als ik zeg dat 't niet zo is,
stamelen ze wat en worden rood
Maar jij lééft nog in mijn gedachten;
op de plaatsen waar jij hebt gestaan;
in de dingen die jij aanraakte;
in deuren waardoor jij heen bent gegaan
De dag draagt nog steeds jouw geuren
en 'k doe de dingen die 'k met jou heb gedaan
Want jou niet meer herinneren,
zal jou pas écht dood doen gaan
Geplaatst in de categorie: verdriet