Weg in het niets...
Ik sluit zacht mijn ogen,
en denk sterk aan jou.
Ik zie je verschijnen,
een heel sterke vrouw.
Ik kan gewoon niet geloven,
dat jij niet meer leeft.
En dat ik een kind ben,
dat geen moeder meer heeft.
Gesloopt door die ziekte,
verwoest en verrot.
Ook jij kon niet winnen,
ook jij ging kapot!
Niet langer meer praten,
of lachen om iets.
Je bent gewoon verdwenen,
weg in het niets...
Geplaatst in de categorie: overlijden