Onbereikbaar
De duisternis van mijn gebroken gevoelens
vallen als een schaduw op jouw grafzerk.
Het maanlicht verlicht de dodennaam
die in mijn ziel als een pijnlijk litteken zal voortbestaan
Mijn bloedende tranen voeden de rozen
die met hun doornen jouw grafsteen beschermen
tegen het verdriet van onze verloren vriendschap
Ik reik mijn hand uit in het oneindige
Onbereikbaar leef je verder
nooit zal ik nog iemand ontmoeten zoals jou
weet dat ik nog steeds van je hou
Geplaatst in de categorie: afscheid