Loze tranen
Je gaat op de vlucht
voor jouw eigen leugens,
je praat met alle winden mee.
Je slaat een bladzijde om in een boek,
je gaat me gewoon voorbij.
Je schrijft zelf verhalen
waarin je waarheden verdraait,
je gelooft je eigen woorden.
Ik huiver zo van jouw drang
om mij verslindend te kwetsen,
verlang je dan nooit naar onze dromen ?
Besef je dan niet
dat mijn hart telkens breekt,
dat mijn vertrouwen met de jaren verbleekt ?
Steeds heb je er spijt van achteraf,
dan kom je met loze tranen,
het gaat niet langer meer,
ik ben bekaf.
Geplaatst in de categorie: verdriet