Ondanks
De eerste vraag die mezelf stel
als ik mijn bed uitrol,
verdwaasd de weg naar het toilet zoek
Zou het regenen?
Ik ben niet bang voor regen
ik hou van haar
Ik koester haar druppels
het liefst loop ik er tussendoor
Koud, heb ik het allang niet meer
Mijn lichaam heeft zich aangepast
Heerlijke stortvloed van zure tranen
De wereld huilt,
en ik huil met haar mee
Medelijden met elkaar
medelijden met onszelf
Maar regen, het is meer dan dat
zorgt voor geluk
een diep vertrouwen in mijzelf
De gezichten van de mensen,
die ik tegemoet loop in de regen
staan zuur, alsof ze elk moment
in splinters zullen verbrijzelen
Mijn glimlach is er niet voor hen
Enkel toch voor mij
maar het is niet erg
dat er van geprofiteerd wordt
Ze is speciaal voor mij
want ondanks alle tranen
die de wereld met me delen wil,
ik ben gelukkig
Geplaatst in de categorie: emoties