Alleen lopen in de stad
De wind geselt mijn wangen
Het rood vloekt met het groen
De regen maakt me half blind,
sijpelt langzaam in mijn schoen
Maar ik moet door
geen tijd voor rust
dus ga ik door
gedreven door lust
De hemel in de verte,
prachtig blauw en open
Dat sterkt mij in mijn wil
Helpt me verder te lopen
Het is stil rond mij op straat,
ik lijk de enige hier te zijn
Dat stemt mij melancholisch,
maar tegelijkertijd voelt het wel fijn
De hele stad van mij alleen
Niemand om me aan te spreken
Na veel beraad en vele tranen,
is dit de beste keus gebleken
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid