Was ik maar dood
Was ik maar dood,
ja, lag ik maar te rotten,
dan kon je mij
niet meer bedotten.
Immuun zou ik dan zijn
voor al je lage streken.
En als je snikkend 'Liefste!' riep,
dan gaf ik taal noch teken.
Was ik maar dood,
dan kon mij niks meer raken.
Je knap gezicht zou dan
geen dwaas meer van mij maken.
Niks viel er dan
nog meer te lachen,
halfstok hingen dan
de vlaggen!
Was ik maar dood,
wat zou het je dan spijten.
En iedereen zou het
jou ook verwijten!
Wat zou je snikken,
huilen, janken, brullen.
Was ik maar dood,
wat zou ik smullen!
Geplaatst in de categorie: liefde
Alle gekheid, ik vind het mooi geschreven!