Wezenloos wezen
Werd daar op aard gesmeten:
arm, klein roze ding.
Geen idee wat hem of haar boven 't hoofd hing,
kon van goed noch kwaad weten.
Leerde ogen, oren, neus, mond en tong gebruiken.
Met handen en voeten, kon ie van het leven proeven.
Kende veel geluk en beleefde dingen die niet persé hoeven.
Mocht van alle kantjes van het leven ruiken.
Kwam toen tot het besef...
Wijsheid vergezelde de grijze haren,
de wereld zal na zijn dood hetzelfde varen.
't Leven is iets voor avonturiers met hopen lef.
Besloot voor de tijd die hem nog rest:
we zitten allemaal met dezelfde vraag.
Dus, zeg ik u nog vandaag...
iets doodzwijgen is de pest.
Geplaatst in de categorie: filosofie