molen " de Hoop"
Blakend is je wit gezicht
of druipend van de regen
trek je aan mensen
jong en oud
zij voelen 't kraken van jouw hout
en de schaduw van jouw stenen
Je wieken reiken naar de lucht
vangen onze toekomstdromen
toch sta je stevig en rotsvast
laat je niet imponeren
door geld of macht en evenmin
de pijn van het verleden
Het gaat je niet om wat je doet
maar wie je bent gebleven
daarom zo dierbaar en vertrouwd
Je staat gewoon jezelf te wezen.
Geplaatst in de categorie: landschap