Laatste trein
Perron 3
Maandagavond, nee
dinsdagochtend 00.13 uur
in mijn hoofd
wil een zin
niet wijken
“hoop is
uitgestelde teleurstelling”
minstens twaalf jonge mensen
misschien dertien
verlaten de trein
ik stap in
in de lege coupé
is hun warme aanwezigheid
nog voelbaar
onschuldig-blije stemmen
galmen nog na
ik dompel me
in dit bad van hoop
precies wat ik nodig heb
op dit godverlaten moment
de hoop die van mensen
pelgrims maakt
Geplaatst in de categorie: emoties