papa (2)
liggend in bed
happend naar lucht,
starend naar het plafond
slaak je een zucht.
jij, mijn vader,
nooit begrip voor mij
gehad en nu... nu
heb jij het, jij.
ongeneeslijk,
smachtend naar
toch een sigaret.
ook al voel je nu de 'maar'
woede hier en toch
heb ik meelij...
met hem, mijn vader
nú pas weet hij
hoe ik me altijd heb
gevoeld.
Geplaatst in de categorie: verdriet