Kennis zonder macht
Ze zag een kennis bij het wak.
Hij pochte op z'n winterpak
en zei: 'Jouw pak is dun en oud;
je hebt het vast behoorlijk koud.
Mijn pak zit warm, al is het guur.
Je hebt ook geen benul, hoe duur.'
Ze wierp hem diep tot bij de vissen,
om haar kennis op te frissen.
De etensbel der vissen klonk,
zodat de man niet eens verdronk.
Bij deze had de vrouw gefaald;
haar kennis is nooit opgehaald.
Geplaatst in de categorie: lightverse