ZESENVIJFTIG JAAR GETROUWD
Aangezien ik enige tijd in het ziekenhuis heb doorgebracht heb dit gedicht pas nu kunnen plaatsen. Op 27 januari had het moeten worden geplaatst. Doch dat lukte niet Hier is het nu dus:
ZESENVIJFTIG JAAR GETROUWD
Na een zwaar halfjaar hebben we rust
die laatste loodjes wogen zeker zwaar
Na de brand werd bij ons veel geklust
doch eindelijk kwam alles voor elkaar
Edoch nu een beetje blijer onderwerp
nu zijn we zesenvijftig jaar getrouwd
En ach, wij zien nu alles weer scherp
het 't zo fijn is als je van elkaar houdt
Nog altijd blijft Ans mijn lieve vrouw
mijn prinses met zilver haar van rood;
Zie ik haar, dan is alles minder grauw
ik blijf haar trouw tot zelfs na de dood
Duizenden knuffels voor mijne schat;
minimaal twee op alle voorbije dagen
Heeft mijn schat reeds van mij gehad
nu ik haar liefst op handen wil dragen
9 maart 2023
Geplaatst in de categorie: huwelijk