Gedachten...
Naast de suikerpot en
de vaas met rode tulpen,
ja, precies daar tussenin,
zie ik jouw ogen,
met een vleugje lach er in.
Jouw portret, door mij geschilderd,
het lukte wonderwel, die keer.
Juist die ogen zijn echt naar mijn zin.
Wat prutste ik toch met die oren,
maar het zijn de jouwe,
uit mijn herinnering.
“Val je nog steeds over mijn grote oren,”
lijk je te zeggen terwijl je lachend kijkt.
Jazeker, je was niet moeders mooiste.
Maar de mooiste was je wel voor mij.
Een man om van te houden:
zorgend, liefdevol en blij.
Naast de suikerpot en
de vaas met rode tulpen,
ja, precies daar tussenin.
ligt een leven lang geluk met jou.
Voorbijglijdend in mijn gedachten.
Beseffend, dat ik nog zoveel van je hou.
... Als amateurschilder heb ik een poging gedaan om van een foto mijn overleden man te schilderen en het lukte ook aardig. Al twaalf jaar staat hij hier in mijn kamer. Vanuit mijn makkelijke stoel kan ik zijn ogen zien. Het eerste waar ik naar kijk in de morgen... ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 13 februari 2022
Geplaatst in de categorie: liefde