Herfststemming
Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt
zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt
verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind
Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.
De prachtige blauwe hemel van weleer wordt
gekleurd met grijzige grauwheid, een zon voelt zwaarder aan
Zo diep en intens dat fracties vermoeidheid en weemoed zich beginnen te
manifesteren in het lichaam waar ze onderweg zijn naar mijn breekbare-en-kwetsbare.
Geraakt door dit onbekend verschijnsel want ik
heb dit nog nooit eerder ervaren laat staan beleefd van dichtbij
tezelfdertijd ontwaken onmacht, machteloosheid en hulpeloosheid uit hun slaap
Mijn enige geneesmiddel is loslaten zodat vooruit wordt geleefd en gericht op de toekomst.
Desondanks was het een krachtig moment doordat
mijn gemoed even was aangedaan maar in elk geval heb ik deze
melancholie in schoonheid en tristesse opgenomen omdat er niet aan te ontkomen
of te ontsnappen valt tegelijk een bijzonder en uniek plaatsje gegeven om nooit meer te vergeten.
... Meer mijmeringen: www.youtube.com/watch?v=mpAxToXZ7xk ...
Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com
Schrijver: CB, 13 november 2021
Geplaatst in de categorie: bedankt