Odysseus bij Calypso
Je stem, je lach, je flux de bouche
galmden na en klonken door,
gonsden aldoor in mijn oor,
stromend als een warme douche
en in mijn lijf een tinteling
die daags erna nog dieper ging
mijn haar, waar zoete geur in hing
van jouw parfum, betovering
door jou bezeten, in jouw macht
ben ik bedwelmd door jouw demonen,
nevelwaas beneemt mij kracht
om overgave in te tomen
is het jouw bijzijn of je stem
van ver, op afstand of nabij
als ik mezelf niet meer herken;
als wij elkaar zijn, ik en jij
vraag ik me af of ik nog ben
die zelfbewuste jongeling
voor jij me gaf wat ik niet ken -
het zoet van de herinnering.
... Calypso (de 'Verbergster' of 'Verborgene') was mogelijk een onderwereldgodin die op een eiland leefde, alleen...tot de komst van Odysseus, aangespoeld met zijn door stormen zwaar gehavende schip.
Zeven jaren vertoefde hij in paradijselijke sferen, betoverd door haar goddelijke charmes...
tot de drang - en zijn belofte! -
om terug te keren naar zijn Penelope hem te machtig werd ...
Inzender: Maxim, 13 mei 2018
Geplaatst in de categorie: emoties