Een gemiste kans
Daar stond je – achter de kassa
van die kadowinkel in Lewenborg
ravenzwart haar
zo mooi
zo godsgruwelijk mooi
een black magic woman
betoverd was ik
maar geen zelfvertrouwen zo verlegen
ingepeperd door het verleden
zodat ik je amper durfde aanspreken
Vele jaren later na een verhuizing
kwam ik je in de Herestraat weer tegen
arm in arm met je vriend
Ik deed even alsof ik je niet zag
maar net voorbij keek ik
voor de zekerheid toch achterom
jij ook en toen: Ja zij is ’t – ja hij is ‘t
Waaraan heeft hij jou verdiend
En toen even die warme lieve mij vragende
versmeltende raadselachtige glimlach
Nooit zal ik ‘t vergeten
Helaas zullen we nooit weten
wat te hebben gemist
wat het ooit zou hebben gebracht
Ik ben je kwijt voorgoed verloren aan die
nooit terug te draaien tijd
Inzender: C.A. de Boer, 30 december 2017
Geplaatst in de categorie: emoties