aardappelakker
aardappelakker
ontelbare rijen rechte bedden
in de schuine schaduw van zichzelf
wachten op het geruisloos scheuren
door vermeerderen van één naar elf
met gsm en satelliet gepoot
in omgewoelde rulle aarde
kunstig gevormd tot ruggen
het onkruid is vooraf gedood
petatten zullen hier nu groeien
tot extra grote ronde knollen
op de ketting van de rooiers rollen
in vet als gele streepjes schroeien
vroeger dolf men met de hand
’t was kruipen, bukken, dragen
nu gooit de zelfrijder per uur
tonnen in een zelflossende wagen
een volautomatische fabriek
met banden en sensoren
wast, schilt, sorteert en snijdt
daarna de piepers ingevroren
snel verpakt in plastic en karton
vlug vervoerd de wereld rond
gezondheid en milieu ten spijt
vindt frites z’n weg in mum van tijd
vanuit de grond tot in de mensenmond
... uit de bundel:knikkeren met een kogelfoto: jopolak ...
Schrijver: willem jacobsInzender: melis van den hoek, 30 januari 2017
Geplaatst in de categorie: natuur