Bang
Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet
Je bent bang, doodsbang
... Het sterven in de ogen kijken ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...s-po%C3%ABzie-328467460857865/
Schrijver: Ruud op de Weegh, 24 november 2016
Geplaatst in de categorie: verdriet