...voor jou, enkel jou...
Ik zie je armen
bedenk hoe ze zouden kunnen verwarmen,
om elkaar heen, wederzijds,
heb het zo koud
maar kijk snel weer weg
inhoudsloze woorden die ik je zeg
maar toch
denk enkel hoe graag ik je mag
betrapt, alsof je iets in mijn ogen zag
wat niet mag.
Je stem, je klanken
ik luister zo graag
en wil je ervoor bedanken.
Ik wil je voelen
dicht bij mij
even weg willen kruipen aan jouw zij
je zoenen
zacht
dat is al
wat ik heb gedacht
en
toch wel stilletjes had gehoopt,
gewacht...
Hoe kan ik afstandelijk blijven
terwijl
alles wat in mij zit,
naar jou toe wil drijven.
Ik weet over ons al zo veel meer
dat jij het niet ziet,
doet des te meer,
toch best een beetje zeer.
Geplaatst in de categorie: liefde