En de geur van groene zeep
Huis van grote eenzaamheid
Vol met kinderen met een vlekje
Ver weggestopt in de bossen
Van de onbewoonde buitenwereld
Daar leerde ik kennen
Het kind dat ik ten diepste was,
Dat zichzelf alleen nog terugvond
In de geur van groene zeep
Waarmee dagelijks de washokken
En de douches werden gereinigd
En die elke dag opnieuw
De zweem van eigenheid verspreidde,
Een troostende heimwee
Naar de plek een dag reizen verderop
Die mijn eigen thuis genoemd werd
En waar zij die mij in liefde kregen
Elke dag aankeken tegen een groot gat
In het hart van hun gezin
... Kinderkoloniehuis ´t Ruige Veld, Rolde. Augustus-September 1966. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 6 juli 2014Geplaatst in de categorie: psychologie