Berenvel
Haar vleugelen die zijn
bewegend in glas, helder
De tijd lengt 't vervolg
van opeenvolgende uren
Nooit ziet zij de breuken
door golvend geweld. Gezien
haar craquelé schoonheid
Schampend geraakt, vele muren
Tijd zelf zingt vol de borst
Woorden die reiken. Zelden
nauwelijks doel gemist
Toch echt, in de luren gelegd
Hoewel haar lijf bekoort
verdient haar schaduw een straf
Streeft heus zijn doel
in volle glorie voorbij
Wetend wat zij willen
poseren puntjes van tong
in het hemelgewelf
in lava van lichaamslicht
Geplaatst in de categorie: liefde
vond ik het een erg mooie techniek.
Waarschijnlijk ook wel, omdat het een afspiegeling
van mezelf is. Het valt niet mee, om een schaduw
bewust met je mee te dragen.