ontmoeting in de regen
onze blikken kruisten elkaar, slechts een moment
je ging aan mij voorbij zonder enige
vorm van herkenning.
je voetstappen versnelden…..het regende
je lange krullende haren onder een paraplu
alsof ik je ooit lastig zou vallen, het idee
gewoon te absurd…bloedt je geweten niet?
het verleden zo gemakkelijk aan de kant gezet
er was een tijd dat ik al je problemen
had willen dragen op mijn rug
In mijn hart, in mijn handen
Er was een tijd dat je mijn handschoenen droeg
opdat je maar geen koude vingers zou krijgen
al vroren die van mij er haast af
ik was bij je en jij bij mij
En toch was ik altijd op zoek naar je….
Deze avond in de regen kwamen we elkaar
onverwacht tegen. Je ging aan me voorbij
zonder ook maar een woord
zonder maar een blik van herkenning
heel kort overvalt me de herinnering aan je geur
en een intens verdriet overvalt me
ik dacht dat ik daar nu wel overheen was
Geplaatst in de categorie: verdriet