Mijn vleugels der wind...
Een passiestorm nam mij mee,
op mijn vleugels der wind,
niets kon mij tegenhouden,
ver over de woelige zee.
Ontoereikend, onbegrepen,
op mijn vleugels der wind,
verloor ik veer na veer,
liet het maar aanslepen.
Hoop in innerlijk verlangen,
op mijn vleugels der wind,
fluisterde hij mijn naam,
in zijn stille lofzangen.
Een herkenning welbehagen,
op mijn vleugels der wind,
neem mij eindeloos mee,
in liefde.. verslagen.
(laat je meestromen in eigen verlangen en je komt het uiteindelijk tegen..)
Geplaatst in de categorie: emoties
Waar zullen onze vleugels uiteindelijk heen willen, uit eigen beweging of op de wind?