Zaken...
Ik moet je enkele weken missen, zaken, weet je wel
De poes merkt dat als eerste, ligt te gluren , wat onwel.
De koffers en bagage, een wederkerend ritueel
Verstrooid, strijk ik wat hemden, niet erg passioneel.
Sommige zaken wennen gewoon nooit, toch zijn ze wenselijk
Bevend bemerk ik enkele tranen op je strijk.
Afwezig roep ik je: liefje bijna alles klaar
De badkamer in, snel een borstel door mijn verwarde haar.
Keurig sta je in maatpak, we zijn dat zo gewend
Een inwendig stemmetje: jeetje, knappe vent...
Het gewemel op de luchthaven, hekel aan deze zooi
Ik denk aan ons grote bed, het gezicht snel gladjes in de plooi.
Een laatste lieve kusje, natuurlijk red ik het wel
Gelogen, want in mijn hartje ontluikt de rebel.
Hoog in de lucht vliegt mijn liefde, een kriebel in de keel
Bij mijn bakkie koffie mis ik je reeds en veel.
Languit op de bank.
Stilletjes gejank.
Geplaatst in de categorie: afscheid
Prachtig geschreven Kristine!