Ademloos....
Ademloos kijk ik naar jouw gezicht
beschenen door het tere ochtendlicht en
zo ontspannen
van alle zorgen vrij
lig je hier te slapen naast mij.
Hoe anders dan het verwrongen en
door innerlijke strijd afgedwongen gelaat
waarop straks bij verdere dageraad
jouw ontreddering getekend staat.
Zachtjes streel ik je zorgen
uit je gedachten, en op deze morgen
wil ik ze verzachten en voor je dragen
alle nachten en alle dagen tot jij je opricht
sterker dan ooit tevoren
niet gebroken, niet verloren,
Slechts tijdelijk gebogen in stormachtig tij.
Geplaatst in de categorie: liefde