Roekeloos.
Ik zie de sporen nog van oom
die zijn tassen moest omgooien
voor die hufters van het Duitse.
Ik heb hem nooit meer gezien
want hij is vast vermoord
door die lastpakken van het Duitse.
Ik kan ze wel rauw eten
omdat mijn oom verdwenen is
en niet meer dansen kan.
Ik bid nog steeds voor hem
dat hij toch is gespaard
door die rotzakken van
het Duitse volk.
Geplaatst in de categorie: oorlog
Het gedicht is apart en indringend!
Heeft me wel geraakt.