Onze nacht, mijn morgen.
Mijn vingers wikkelen zich langzaam om haar kettingdrager.
Ik fluister haar naam hopend dat ze mijn motieven ziet.
Maar laten we eerlijk zijn, ik ben slechts haar dief.
Nu zijn we één ,het is over, ik heb mijn eigen gewaagd.
Als ik haar woonplek verlaat vormt mijn gezicht een emotie.
De emotie van passie, van liefde, controle en illusie.
Ik besef mij de tegengestelde openbaring des levens.
Zij zal altijd blijven als mijn eerste vrijwillige.
Het geschreven medium beloont mij anonimiteit .
Mijn naam zal verdwijnen maar toch kreeg ik nog faam,
de voorpagina gehaald wat een prestatie op maat.
Mijn wezen bezweek bijna onder zijn geilheid.
Maar nooit en nimmer meer zal ik me zo voelen.
Ik kan slechts streven het genot weer te verbreken.
Geplaatst in de categorie: psychologie