Kling
Donkere wolken jagen de aarde beeft
Zwanen storten neder niets meer leeft
Stormen benemen oerbossen het leven
De natuur verziekt kon niet meer geven
Vuurhaarden verzengend ongeremd
Door niets belemmerd of getemd
Overspoeld door woeste golven
Zijn de continenten bedolven
Maagdelijk sluimert dan de brakke aarde
In eeuwen van rust en ongemoeid
Om omarmd in warm ochtendgloren
De kling kling aarzelend weer bloeit
Inzender: Borst.J, 27 januari 2008
Geplaatst in de categorie: wereld