Het pad der rozen
Het fraaie teken van een godin
gehuld in naakte schoonheid
Langs de weg van haar blikken
vliegen kraanvogels, sneeuwwit
Vergeefs zoek je het in haar ogen
Zij volgt slechts het pad der rozen,
de bloemen die zij deelt met engelen
Zonder de geur van jasmijn
schittert haar gelaat als kristal
bespeelt zij de grasharp,
de snaren van het riet
Ach, hoe mooi klinkt
het lied van haar lach,
smelt zij de sneeuw,
die rijpt rond mijn hart
Ik zoek de peluw,
de warme diepte van haar nest
Ik draag haar op mijn armen,
zoals ik ooit deed,
in de zondagen van liefde
Geplaatst in de categorie: liefde