eenzaamheid
Naast mij zit een mevrouw op de bank
als ze weg loopt zegt ze hartelijk dank
ik vraag aan haar waar heb ik dat aan verdiend
ik ben niet eens met haar bevriend
maar ze had graag iemand om haar heen
en ik was het die daar zomaar verscheen
een luisterend oor had ze even nodig
bij haar thuis was alles eentonig
de eenzaamheid werd haar te machtig
ze voelde zich moe en niet meer zo krachtig
gelukkig dat ik daar op dat bankje zat
en even voor haar genoeg aandacht had
met een glimlach verdween ze op haar gezicht
en werd de eenzaamheid voor haar een beetje verlicht.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid