en in die dagen (vrij naar Openbaringen)
misschien dat het dan donkert
zoals in de buik van een vogel
en de winden vloekend jammeren
maar niemand die zegt waarom
’t zou kunnen dat wij plots wakker worden
opeens wetende waar het eerste leven begon
zelfs wanneer eindigheid verlorene parels rijgt
en ook dat onder ingehouden gongslagen van bogen tijd
het daglicht verslapen wordt, wij ons zwijgend schamen
ons ervoor verstoppen, zoet water in onze droge monden
en dorstend verlangende lippen aan nog warme borsten
dan zal het stilte regenen en alle momenten verstommen
hordes goddeloze dagen genadeloos over ons heengaan
scherven achterlatend aan de rand van vertorende heuvels
die ons bloedende voeten bezorgen terwijl wij radeloos vluchten.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 8 augustus 2007
Geplaatst in de categorie: overig