voor hans lodeizen
soms daalt een dichter
in de herfst
op aarde neer
er groeiden voeten aan
ogen vol dromen altijd open
het besef ik moet gaan
het herfstblad volgt de wind
danst een laatste dans
zingt een lied
dat ik kan verstaan
jij bent niet te jong gestorven
je bent gewoon weer weggegaan
er groeiden vleugels aan
de wind in je te lichte ogen
Zie ook: http://www.tsilasjira.web-log.nl
Schrijver: Tsila, 4 januari 2007
Geplaatst in de categorie: emoties