Puberteit
Ooit ging ik weer waar ik was schoolgegaan.
Ik zag mijn lerares, krom door haar jaren.
Ik voelde haat, maar niet door haar ontwaren -
zij had nooit bij mijn voelen stilgestaan.
Volwassen nu trad ik haar stevig nader.
Mijn hart vol van rancune, van mijn haat.
Ik zou haar alles zeggen, accuraat!
Bij elke stap gezet werd ik steeds kwader…
Daar stond ik nu, pal voor haar stomme neus.
Onzeker keek ze op, in stille bleekte.
Van zo dichtbij – wat oogde ze poreus.
Voor even zag ik in wat ik me kweekte.
Dat zag ik toen niet in, te scandaleus -
Hoe ik met zelfhaat tot op ’t bot haar gunst afsmeekte.
Geplaatst in de categorie: idool
ik vind het een heel mooi gedicht!
en die ene henk moet niet klagen!
goed hoor meisie misschien komt het over dat ik een vrouw ben maar dat is niet zo ik ben nog maar 11!
heej het lijkt me leuk om jouw emailadres te hebben!
ik weet niet of je msn hebt maar ik wel!
mijne is yvettegoor@hotmail.com
Hopelijk een andere keer beter!