zwaarte in het bos
alle luchten waren blauw
uren schreden voort in kerks groen
de paden op met zachte demping
spelden in gebroken witte knop oeverloze zwam
het hoofd loodzwaar vol voos bezinksel
stevens recht vooruit moe en klam
een bord zei dit is natuur
gevallen bomen gaan gewoon rotten
er kwam een paard met mens voorbij
soms een hijgende trimatleet in het zweet
de stilte was waarlijk ongehoord
somtijds door kraaien nog verstoord
Geplaatst in de categorie: emoties