mijn broertje Erik
mijn broertje Erik is altijd hier
dan hoor ik fluisterend zijn stem
staat hij uren naast mijn bed
hij kijkt naar mij, ik kijk naar hem
een dood broertje is altijd triest
zijn naam gebeiteld in een steen
er moet een andere wereld zijn
en Erik zweeft daar doorheen
is de Dood weer onderweg
voor een oude man met grijzend haar
hoop ik dat hij mij herkent
mijn broertje van net negen jaar
dan is mijn broertje Erik er
hoor ik fluisterend zijn stem
wacht hij uren naast mijn bed
pakt mijn hand, en volg ik hem
Geplaatst in de categorie: familie
echt zo zielig, ik zou er niet aan moeten denken dat ik nu mijn broertje al achter zou moeten laten. Maar wel heel erg mooit geschreven!