Vergeten
Ze frummelde wat aan haar zakdoekje
en vroeg : heb jij mijn bril gezien ?
het staat op je neus zei ik
of was je dat vergeten misschien.
Hoezo vergeten, ik weet alles nog hoor
alleen het denken laat me in de steek
ach, dat geeft niks fluisterde ik haar toe
terwijl ik zachtjes over haar haren streek.
Ben je moe misschien, wil je naar bed ?
nee kind, ik ga koffie zetten hoor
want je bent er nog maar net.
Ik keek op mijn horloge en zag
dat er al vijf uren verstreken waren
gezellig zei ze, zo'n uurtje is zo om
en ik zag haar gezicht opklaren.
Ze is zo verloren in haar denken
zit vaak zo stilletjes voor het raam
maar als ik haar gedag ga zeggen
weet ze gelukkig nog steeds mijn naam.
Inzender: Janny, 2 mei 2006
Geplaatst in de categorie: emoties