Het kind
Marcheren, doorgaan, dat is het gebod.
Het gebod is verlangen.
Een andere taal, hoe goed vertaald.
Orde, maar niet van de chaos, is dood.
Het gaat over een sprookje.
Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem.
De klank van de abstracte orde.
Het soldaatje met ransel en vuurslag
moest vechten in brand en storm.
Tweemaal slaan - driemaal nooit. Mag niet.
Dan as. De troostende handen waren daaruit
allang tot taal verworden.
Het soldaatje moet rusten
tussen fel beschreven lakens met een lege droom.
Luister, dit is een verlicht gebed.
Niemand mag het horen.
---------------------------
uit: 'Het feestmaal', 1997.
Inzender: rw, 6 augustus 2005
Geplaatst in de categorie: kinderen
Nu heb ik twintig keer gelezen.
Rompompompom, kindsoldaat?
Ben ik het kind en slaap ik nog?
't Is wel moeilijk!