Jetayu
Als dorpsjongen, niets gewend,
stond ik een keer op de zolder
van het Goes Museum oog in oog
met Jetayu, de mythische reuzengier.
Hij sloeg een vuurwaaier
van staart en vlerken open,
een werveling van kracht en kleur,
en schreeuwde het gotische gewelf
vol oosterse triomf.
Ooit had ik een oom op Java
die uit de sprookjeswereld daar
batikdoeken zond,
theelepels met wayangmotieven,
‘kermisrommel’ die mijn moeder
naar de garage verbande. Ooit leerde ik
de vulkanen van Java op rij, kende
de ‘tankuban prahu’, zong
Indische liedjes met heftig uitwee
naar de tropen die ik nooit bezocht.
Jaren verstreken. Jetayu,
teruggevonden op dezelfde zolder,
kreeg door een ruil zijn plaats
in mijn tempelcel van rood en goud.
Hij in het Noorden en Garuda in het Zuiden
klapwiekend boven het zwevend neuzelen
van een antieke gamelan.
-----------------------------------------------
uit: 'Een stip op de wereldkaart´, 2001.
Inzender: rdw, 17 december 2020
Geplaatst in de categorie: woonoord